محققان دانشگاه سیدنی با همکاری تیمهای تحقیقاتی دانشگاه ایندیانا و ایالت آیووا مطالعهای انجام دادهاند که نشان میدهد اکثر شرکتها در دههی آینده، از انسانهای دیجیتالی برای انجام برخی کارها استفاده خواهند کرد.
فناوری انسانهای دیجیتال، گام را فراتر از چتباتهای معروفی مثل اپل سیری و ChatGPT خواهد گذاشت. این تکنولوژی با چهره و صدایی شبیه انسان، با نیروی کار واقعی تعامل خواهد داشت.
بدینترتیب، فناوری موردنظر محققان یکی از موانع اصلی هوش مصنوعی سنتی را رفع خواهد کرد؛ جایی که کاربران احساس میکنند در حال گفتوگو با یک شخص واقعی هستند. البته امکان دارد انسانهای دیجیتال نتوانند احساسات را درک کنند اما در تظاهر به آن، عملکرد بسیار خوبی ارائه خواهند داد.
مشاغلی که درمعرض خطر هستند
مایک سیمور، مدرس ارشد دانشگاه سیدنی میگوید انسانهای دیجیتال نمیتوانند در همهی نقشها، جایگزین انسانهای واقعی شوند اما امکان جایگزین شدن با برخی شغلها را دارند. سیمور همچنین اعلام کرده است اکثر انسانهای دیجتالی شامل یک عنصر ارتباطی عاطفی هستند. او در بخشی از توضیحات خود گفت:
بخشهای زیادی وجود دارد که یک انسان دیجیتال میتواند در آن زمینهها بهطور مؤثر جایگزین انسانها شود؛ نوعی دستیار شخصی که میتواند در درک آنچه میخواهید و نیاز دارید بسیار فعالتر عمل کند.
برای مثال، دانشجویان پزشکی میتوانند بهجای کتاب درسی، با یک مربی مجازی بسیار واقعگرایانه آموزش ببینند. خریداران نیز میتوانند لباسها را در یک بدن مجازی شبیه خود مشاهده کنند، درحالیکه دستیار فروش با ظاهری شبیه انسان از آنها تعریف و تمجید میکند.
انسانهای دیجیتال همین حالا هم در شرکتهای بزرگ حوزهی هوش مصنوعی مثل EY مورد استفاده قرار میگیرند. این شرکت از فناوری مذکور برای ارسال پیامهای ویدیویی به همکاران بینالمللی خود به زبانهای دیگر بهره میبرد.
لیل میکولا، اینفلوئنسر انسان دیجیتال در اینستاگرام با تقریباً سه میلیون دنبالکننده، محصولات و تجربیات خود را با روشی شبیه انسانهای واقعی ارائه میدهد.
انسانهای دیجیتال هرگز خسته نمیشوند و شکایتی از کار خود ندارد و هیچوقت بهدنبال افزایش حقوق نیستند. دکتر سیمور میگوید هوش مصنوعی هنوز از هوش هیجانی انسانی برخوردار نیست اما سرعت پیشرفت آن در این زمینه بسیار زیاد است.
بهنوشتهی NYPost، انسانهای دیجیتال با وجود محدودیتهایی که دارند همچنان نیروی کار بسیار جذابی در نظر گرفته میشوند که مهمترین دلیل استفاده از آنها، کاهش هزینهها است.
مشاغلی که تحتتأثیر انسانهای دیجیتال قرار نمیگیرند
دکتر سیمور میگوید مشاغلی که به همکاری نیاز دارند از هوش مصنوعی درامان خواهند بود. وی در اینمورد اظهار داشت:
سیمور در ادامه گفت:
امکان دارد یک دستیار دیجیتال دراختیار داشته باشیم که برنامهها را بررسی میکند و به برخی سؤالات پاسخ میدهد. این فناوری باعث میشود نیازی نیروی انسانی برای انجام برخی کارها از بین برود اما درعینحال نمیتواند مشکلات را رفع کند. این فناوری میتواند اطلاعات را بهروشی بهینه ارائه دهد اما قادر نیست درمورد اهمیت اطلاعات تصمیمگیری کند.
دکتر سیمور باور دارد که با از بین رفتن برخی مشاغل بهدلیل روی کار آمدن هوش مصنوعی، مشاغل جدیدی ایجاد خواهد شد. او میگوید:
ماهیت نیروی کار در حال تغییر است و نه تخریب.
وی در ادامه توضیح داد:
در اینجا پیام بسیار مهمی برای دانشآموزان و مدرسان و مربیان وجود دارد؛ درک فناوری هوش مصنوعی برای کار در آینده بسیار مهم است. افرادی که هیچ درکی از این ابزارها نداشته باشند و بهطور محدود از آنها استفاده کنند، نسبت به افرادی که با فناوری مذکور آشنایی دارند بیشتر درمعرض خطر اخراج خواهند بود
ارتباطات انسانی
انسانهای دیجیتال نمیتوانند بهروش طبیعی احساسات را درک کنند. دکتر سیمور باور دارد آنها بهطرز قانعکنندهای رفتار میکنند؛ طوریکه انگار احساس دارند.
سیمور میگوید هوش مصنوعی با استفاده از مطالب موجود در اینترنت و آنچه بهعنوان طبیعیترین و قابلقبولترین پاسخ تشخیص میدهد، بهترین جواب را پیدا میکند. ما میتوانیم همین کار را با افراد انجام دهیم و این یعنی میتوان انسانهای دیجیتالی ایجاد کرد که پاسخهایی قابلقبول و معقول ارائه میدهند.
دکتر سیمور ادعا میکند فرصتهای جدیدی برای تقویت ارتباطات انسانی نیز وجود دارد. بهعنوان مثال در بخش مراقبت از افراد مسن، انسانهای دیجیتال این پتانسیل را دارند که بهعنوان معلم یا مربی این افراد عمل کنند.