امروز در فضا: کاوشگر فیله در دنباله‌دار گم شد

کاوشگر

این کاوشگر که به‌اندازه یک ماشین لباسشویی است، در سال ۲۰۱۴ از حامل خود، رزتا در فضا رها شد. پس از هفت ساعت کاهش ارتفاع، سرانجام توانست روی دنباله‌دار ۶۷پی فرود بیاید.

فیله به مدت دو روز و نیم روی این دنباله‌دار به پژوهش و نمونه‌برداری پرداخت تا زمانی که باتری‌های آن به اتمام رسید.

فرود این کاوشگر روی سطح این جرم با مشکلاتی روبه‌رو شد و همین باعث شد کاوشگر در یک شکاف فرود بیاید. با این پیشامد نور کافی به صفحات سلول خورشیدی فیله نرسید و از کار افتاد.

فیله که در شبانه‌روز حداقل به هفت ساعت نور خورشید نیاز دارد، به‌علت قرار‌گرفتن در سایه‌ یک صخره، تنها یک ساعت و نیم نور دریافت می‌کرد. دانشمندان گمان می‌کردند با نزدیک‌شدن دنباله‌دار به خورشید، فیله دوباره به‌کار بیفتد.

فیله گهگاه تا ما‌ه‌ها پس از فرود، داده‌هایی را به رزتا ارسال می‌کرد و تا مدت‌ها پس از سقوط با آن تماس برقرار می‌کرد. رزتا نیز با پرواز در اطراف دنباله‌دار 67p و گرفتن تصاویر به‌دنبال آن می‌گشت.
دو سال طول کشید تا رزتا به تصویری از فیله، که در شکافی تاریک و صخره‌ای دراز مستقر بود، دست پیدا کند‌.

دستاوردهای فیله

فیله در طول عمر کوتاه خود روی دنباله‌دار ۶۷پی/چوریوموف- گراسیمنکو، اختصاراً چوری، اکتشافات باورنکردنی انجام داد. این مأموریت توانست ۸۰ درصد از انتظارات اولیه خود را برآورده کند.

فیله کشف کرد که برخلاف نظریات دانشمندان، سطح این دنباله‌دار هم نرم و هم سخت است‌. دمای آن نیز بسیار پایین و سرد شناسایی شد. همچنین نشان داد سطح آن پر از منافذ است، به‌طوری که ۸۰ درصد دنباله‌دار را فضای خالی تشکیل داده است.

دستگاه تجزیه و تحلیل گازی که روی کاوشگر نصب شده، موفق به شناسایی نخستین مولکول‌های آلی در جو چوری شدند. تحلیل‌ها همچنین به این نتیجه رسیده‌اند که سطح این دنباله‌دار عمدتاً از یخ و آب تشکیل شده که لایه‌ای نازک از گرد و غبار آن را پوشانده است.

مواد آلی حاوی کربن، سنگ بنای حیات روی زمین را تشکیل می‌دهند. بررسی مولکول‌های کشف شده روی چوری می‌تواند ابعاد جدیدی را در مورد تاریخچه منشأ زیست در زمین، به روی ما بگشاید.
یافته‌های فیله نظریه‌ای که ادعا می‌کرد دنباله‌دارها بذر حیات را در کره زمین کاشته‌اند، تقویت کرد.