به گزارش هلدینگ ICT – اسپیس ایکس بهصورت آزمایشی اینترنت ماهوارهای استارلینک را ازطریق شبکهی لیزرهای فضایی، در پرجمعیتترین پایگاه قطب جنوب دردسترس قرار داده است.
پس از رقابت با وانوب برای ارائهی اینترنت ماهوارهای در قطب شمال و دیگر نواحی واقع در شمالگان، اسپیس ایکس توانسته است دستاورد مهم دیگری را به ثبت برساند. براساس گزارش ورج، بنیاد ملی علوم در ایالات متحده، آزمودن یکی از پایانههای زمینی استارلینک را در پایگاه مکموردو (مرکزی پژوهشی در جنوبگان) آغاز کرده است. این بنیاد میگوید افزایش پهنای باند بهلطف استارلینک، به دانشمندانی که مشغول فعالیت در قارهی جنوبگان هستند کمک زیادی میکند.
پایگاه مکموردو پرجمعیتترین پایگاه فعال در جنوبگان بهحساب میآید و بهنقل از بنیاد ملی علوم آمریکا، ۱٬۰۰۰ نفر در طول تابستان مشغول کار و زندگی در آنجا هستند. این اولین باری نیست که اینترنت ماهوارهای به این پایگاه راه پیدا میکند، بااینحال تا پیش از فعال شدن استارلینک، دسترسی به اینترنت ماهوارهای در مکموردو بسیار مشکل بود.
براساس دادههای رسمی، تمامی افرادی که در پایگاه مکموردو حضور دارند به یک سرویس اینترنت ۱۷ مگابیتبرثانیهای متصل میشوند. وقتی افراد زیادی به این سرویس متصل شوند، سرعت برای هر کاربر بهشدت پایین میآید و نمیتوان کارهای زیادی با اینترنت انجام داد.
پایگاه مکموردو اجازه نمیدهد کاربران از اپلیکیشنهایی نظیر نتفلیکس که به پهنای باند زیادی نیاز دارند استفاده کنند. آنها همچنین اجازهی استفاده از سرورهای ابری برای گرفتن بکاپ، گرفتن تماس ویدیویی و کارهای مشابه را ندارند. البته میتوان هفتهای یکبار ازطریق کیوسکی عمومی جلساتی ویدیویی ازطریق اسکایپ یا فیستایم برگزار کرد.
پوششدهی استارلینک در جنوبگان احتمالاً به ساکنین پایگاه مکموردو امکان نمیدهد از سرویسهایی مثل نتفلیکس استفاده کنند، بااینحال مزایای زیادی برای آنها به ارمغان میآورد. پایانههای استارلینک میتوانند دسترسی به اینترنت ۵۰ تا ۲۰۰ مگابیتبرثانیهای را امکانپذیر کنند. این سرویس همچنان سرعت بسیار بالایی ندارد، حتی در زمستان که افراد کمتری مشغول زندگی در پایگاه مکموردو میشوند.
سرویس استارلینک میتواند به دانشمندان کمک کند که سادهتر از قبل دادههای پر اهمیت علمی را به خارج از قارهی یخی ارسال کنند. فردی به نمایندگی از آکادمی ملی علوم میگوید از آنجایی که استارلینک در جنوبگان فاز آزمایشی را میگذراند، فعلاً نمیتواند از موارد استفادهی این سرویس اینترنت ماهوارهای سخن بگوید.
اسپیس ایکس در توییتی مینویسد استارلینک اکنون در تمامی هفت قارهی کرهی زمین قابل دسترس است. براساس گفتهی اسپیس ایکس، سرویس اینترنت ماهوارهای در ناحیههای دور افتادهای نظیر جنوبگان ازطریق «شبکهی لیزر فضایی استارلینک» ارائه میشود.
این گفته که استارلینک در تمامی هفت قاره به کاربران ارائه میشود، ادعایی عجیب است. اگر همین حالا وارد نقشهی پوششدهی استارلینک در وبسایت رسمی اسپیس ایکس شوید میبینید که این سرویس اینترنت در قارههای آفریقا و آسیا قابل دسترس نیست. اسپیس ایکس قصد دارد تا پیش از پایان سال جاری میلادی، استارلینک را در حداقل دو کشور از قارههای آفریقا و آسیا ارائه دهد: نیجریه و موزامبیک در آفریقا و ژاپن و فیلیپین در آسیا.
ممکن است در حال حاضر ماهوارههای استارلینک توانایی ارائهی سرویس به ساکنان آفریقا و آسیا را داشته باشند، اما تا لحظهی نوشته شدن این مقاله و همچنین در زمان منتشر شدن توییت اسپیس ایکس، بهنظر میرسد که نمیتوان استارلینک را در تمامی هفت قارهی کرهی زمین تهیه کرد. این گفته برای سرویس ویژهی استارلینک که مخصوص کشتیها و قایقها است نیز صدق میکند. این سرویس ویژه در حال حاضر صرفاً در ناحیههای ساحلی شماری از کشورها فعال است و مشتریانی نظیر شرکت رویال کاریبین اینترنشنال از آن بهره میگیرند. اسپیس ایکس قصد دارد پوششدهی سرویس موردبحث را تا اوایل سال آینده بسیار گستردهتر کند.
همانطورکه اسپیس ایکس اعلام کرد، شبکهی لیزری استارلینک نقش مهمی در ارائهی اینترنت به جنوبگان دارد. در حالت عادی برای دسترسی به اینترنت استارلینک باید حتماً یک ایستگاه زمینی اسپیس ایکس در فاصلهی چندصد کیلومتری شما فعال باشد، چون ماهواره باید بتواند بهصورت همزمان با ایستگاه زمینی و دیشی که کاربر تهیه کرده است ارتباط برقرار کند.
وظیفهی ماهواره، متصل کردن دیشهای استارلینک به ایستگاههای زمینی است. اسپیس ایکس در چند وقت اخیر بهبودهایی در سیستمش اعمال کرده است تا ماهوارهها بتوانند با یکدیگر نیز ارتباط برقرار کنند. این یعنی اگر ماهوارهای که مشغول برقراری ارتباط با دیش شما است نتواند با ایستگاه زمینی ارتباط برقرار کند، بهصورت خودکار به ماهوارهی دیگری وصل میشود که توانایی برقراری ارتباط با ایستگاه زمینی را دارد. ماهوارهها برای ردوبدل کردن دادههای لازم از لیزر استفاده میکنند.
پیشرفتهای اخیر سیستم استارلینک در نوع خود بسیار پر اهمیت است، چون اسپیس ایکس قصد دارد پوششدهی شبکهی استارلینک را در سال ۲۰۲۳ به شکل قابل توجهی گسترش دهد، بدون اینکه مجبور باشد تعداد زیادی ایستگاه زمینی جدید احداث کند.
اسپیس ایکس برای پوششدهی سراسری باید در تمامی کشورهایی که قصد فعالیت در آنها را دارد مجوز کسب کند. این فرایند بسیار زمانبر است و احتمالاً اسپیس ایکس مجبور میشود در گذر زمان بارها مجوز کسب کند.
با همهی اینها اگر فاز آزمایشی استارلینک در جنوبگان به پروژهی موفقی تبدیل شود، اسپیس ایکس ثابت میکند که از فناوریهای لازم برای ارائهی اینترنت ماهوارهای در دورافتادهترین نقاط زمین نیز برخوردار است.