- پروژه هوشمند سازی بیمارستان رازی
- پروژه توسعه تجهیزات شبکه انتقال
- پروژه ایجاد زیرساخت فیبر نوری
- پروژه سدید (دیسپچینگ ملی گاز ایران)
- پروژه هوشمند سازی تونل آزاد راه اراک خرم آباد (ITS)
- پروژه ایجاد شبکه ملی سیگنال رسانی به فرستنده های صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران
- پروژه اسکادا گاز تهران
- پروژه مخابرات (USO)
- پروژه NGL 3200
- پروژه تلکام پتروشیمی دماوند
- پروژه راه آهن چابهار – زاهدان
- پروژه راه آهن یزد – اقلید
- پروژه سیگنالینگ مترو هشتگرد
- پروژه مترو قم
این مینی ربات کرمی شکل با قابلیت حل شدن در بدن، دارورسانی میکند

به گزارش هلدینگ ICT – محققان انجمن شیمی آمریکا یک ربات بندانگشتی با توانایی تا شدن، غلت زدن و حل شدن در بدن ساختهاند که میتواند دارو را گرفته و به قسمتهای مختلف بدن برساند.
محققان «انجمن شیمی آمریکا» گزارش دادهاند یک میلی ربات مغناطیسی زیست تخریبپذیر ساختهاند که الگوی حرکتی حشرات را تقلید میکند. این ربات بندانگشتی مغناطیسی از مواد حساس و زیست تخریبپذیر ساخته شده است که میتواند غلت بزند، بالا و پایین بپرد و پس از پایان کار به سادگی از بین برود.
این ربات از ژلاتین ترکیب شده با میکرو ذرات اکسید آهن تشکیل شده است. قرار دادن یک لایه پارچهای در قسمت بالایی آهنربا، به ریزذرات کمک میکند تا با وارد کردن فشار، ژل را به سمت بیرون هدایت کنند و پاهای حشره مانند را در کنار سوژه مغناطیسی تشکیل دهد.
تغییر ویژگیهای ساخت مانند درصد ترکیب سولفات آمونیوم، ضخامت ژل یا میدان مغناطیسی به محققان این امکان را میدهد تا خواص و ویژگیهای ربات بندانگشتی را تنظیم کنند.
در نتیجه زنجیره مغناطیسی تولید شده در ریز ذرات اکسید آهن در داخل ژل و جابجایی آهنربا، پاها قادر هستند به صورت پنجه مانند درآمده و در حرکت پیشروی کنند.
محققان توانایی میلی رباتها را برای ارسال یک دارو در درون شکم یک مانکن بررسی کردند. به محض اینکه ربات در محل مورد نظر قرار گرفت، داروی فرضی را باز کرده و در محل آزاد کرد. از آنجا که این وسیله با استفاده ژلاتین محلول در آب ساخته شده است، به سادگی پس از دو روز قرار گرفتن در آب تجزیه میشود و تنها ذرات ریز مغناطیسی را رها میکند.
محققان میگویند این میلی ربات جدید پتانسیلهای بالقوهای در تامین دارو و اهداف مختلف زیست پزشکی دارد.
میلی ربات به رباتهای بندانگشتی گفته میشود که بیشترین کاربرد را در علم پزشکی مدرن دارند. این رباتهای بسیار کوچک قادر هستند عمل جراحی کمتهاجمی انجام دهند. میلی ربات عمدتا برای اهداف زیست پزشکی مورد استفاده قرار میگیرند. این رباتها انرژی خود را از طریق میدان مغناطیسی تامین میکنند.
ساختار متمایز آنها سبب میشود این نوع رباتها بتوانند در نواحی خاصی از بدن حرکت کنند – به عنوان مثال، قادر هستند در بافت ناهموار دستگاه گوارش بچرخند و پیشروی کنند. این قابلیت به آنها اجازه میدهد یک محلول دارویی را با خودحمل کرده و دقیقا به جایی از بدن که نیاز است، ببرند.
با این وجود، بیشتر رباتهای بندانگشتی از مواد غیرقابل تجزیه ساخته میشوند که برمبنای سیلیکون است – یعنی پس از آنکه وظیفه خود را انجام دادند، باید با عمل جراحی از بدن خارج شوند. اما این ربات جدید با توانایی حل شدن در آب این معضل را برطرف ساخته است.