به گزارش هلدینگ ICT- هرچند رایانه‌های سنتی برای چندین دهه خدمات خود را به کاربران ارائه کرده‌اند، در مقایسه با رایانه‌های کوانتومی، در حال کمرنگ‌تر شدن هستند. در حالی که نمونه‌های سنتی داده‌ها را در بیت‌های باینری، به صورت صفر و یک، ذخیره و پردازش می‌کند، دومی از کیوبیت‌هایی استفاده می‌کند که می‌توانند همزمان صفر، یک یا هر دو باشند.
این امر به‌طور تصاعدی قدرت پردازش را برای هر کیوبیت اضافه شده افزایش می‌دهد که باعث می‌شود رایانه‌های کوانتومی محاسباتی را انجام دهند که برای رایانه‌های معمولی غیرممکن است.
ویژگی‌های پردازنده کوانتومی Osprey
پردازنده Osprey شرکت IBM با قدرت ۴۳۳ کیوبیت، با اختلاف زیاد، پیشرفته‌ترین پردازنده کوانتومی در جهان است. رکورددار قبلی Borealis از شرکت Xanadu که با ۲۱۶ کیوبیت آزمایش شده بود و پردازنده Eagle خود شرکت IBM که سال گذشته معرفی شده بود نیز دارای ۱۲۷ کیوبیت بود. بنابراین Osprey دو برابر از Borealis و سه برابر از Eagle قدرتمندتر است.
Osprey از نظر معماری نسبت به نسل قبلی خود تغییری نکرده و همچنان از یک لایه کیوبیت در بالای چندین لایه سیم‌کشی کنترل تشکیل شده است که به فشرده شدن کیوبیت‌های بیشتر و کاهش نرخ خطای آن‌ها کمک می‌کند. البته اکنون یک سیستم فیلتر یکپارچه به آن اضافه شده که به کاهش نویز و بهبود پایداری دستگاه کمک می‌کند.
آی‌بی‌ام می‌گوید که قابلیت‌های فشرده سازی اعداد این دستگاه بسیار فراتر از تمام کامپیوترهای سنتی است و ادعا می‌کند که برای نمایش وضعیت پردازنده Osprey، یک کامپیوتر معمولی به بیت‌های بیشتری از اتم‌های شناخته شده موجود در جهان نیاز دارد.
IBM همچنین به تغییرات دیگری در سیستم‌های کوانتومی خود اشاره کرد. در بخش نرم‌افزار، فرآیند تصحیح خطا بهبود یافته است و این امکان به کاربران داده شده تا گزینه مورد نظر خود را به راحتی بین افزایش سرعت یا دقت انتخاب کنند.
با این وجود، برنامه‌های IBM برای سال آینده چشم‌گیرتر خواهد بود. این شرکت قصد دارد تا سال آینده پردازنده کوانتومی دیگری تحت عنوان Condor را معرفی کند که دارای ۱۱۲۱ کیوبیت است. همچنین یک پردازنده ماژولار به نام Heron در برنامه‌های این شرکت وجود دارد که می‌تواند چندین واحد ۱۳۳ کیوبیتی را در کنار یکدیگر قرار داده تا پردازنده‌های کوانتومی قدرتمندتری بسازد